Als de geest uit de fles is, snel even een selfie.
Kijk ik in een oude sok, vind ik alleen oude munten
De vorige foto was een vreemde rare foto, even wat anders...
Graag even aandacht......
De roos uit het niets. Het rood van de liefde, wees lief voor elkaar.
Tekst van een nieuw verhaal? De woorden malen al wel door mijn hoofd.
Ik ben geen muzikant. Ik kan zelfs geen gitaar spelen. Ik kan wel een foto maken en zo de gevoelige snaar proberen te raken.
Student vindt op marktplaats een kapitaal kunstwerk. Dus ik dacht, laat ik ook mijn zolder opruimen en kijk wat ik vind een kunstwerk voor over 100 jaar. Een heuse JP selfie.
Hoe lelijk de mondkapjes ook zijn, vergeet niet, achter elk masker zit een gezicht.
Help, wat gebeurt er? Ik wordt er een beetje raar van.
Stilte, het zijn tijden van inkeer en herdenken. Overdenken wat is geweest. Benieuwd wat gaat komen.
Soms puzzelt het mij. Niet meer wetend waar welk stukje thuis hoort.
Laten we goed voor elkaar zorgen. Vergeet niet de buurvrouw/man verderop in de straat.
I’m a gambler, trust nobody.
In het land der blinden is één oog koning.
Oké ik ben geen gokker, geen pokerface. Dan toch maar een mondkapje op. Scarry? “trust nobody”
Het leven is soms net een tekenfilm en dan speel je er zelf een rol in.
Oké toch maar een selfie, ahum. Gewoon omdat het een regenachtige dag is. letterlijk genomen “facemask”